ΑΠΑΝΤΑ ΣΑΙΞΠΗΡ Νο30 - Ο ΕΜΠΟΡΟΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ

Η χάρη που ’χει το έλεος δεν επιβάλλεται,

στάζει σαν την γλυκιά βροχή απ’ τον ουρανό

πάνω στο χώμα: είναι διπλά ευλογημένο·

βλογάει κι αυτόν που δίνει κι αυτόν που παίρνει:

είναι των κραταιών το κραταιότερο· ταιριάζει

του θρονιασμένου ρήγα πιο καλά απ’ το στέμμα του·

το σκήπτρο του έχει δύναμη εξουσίας πρόσκαιρης,

[…]

αλλά το έλεος είναι πάνω απ’ το σκηπτρούχο κύρος,

[…]

είναι ιδιότητα του ίδιου του Θεού,

και η γήινη εξουσία μοιάζει πιο πολύ με θεία

όταν το έλεος συνοδεύει τη δικαιοσύνη.

[…]

Λόγιασε τούτο, πως με της δικαιοσύνης

την πορεία δε θα ’βλεπε κανείς μας σωτηρία.