ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΚΛΑΟΥΝΤΙΑ

«Αντίο, μπαμπά.»

«Από µένα, µπαµπά, ποτέ δε δέχτηκες τίποτα που να µην ήταν τσάµπα ή µικρής αξίας. Ποτέ δεν έµαθες να παίρνεις. Δεν άντεχες την ιδέα να έχεις ανάγκη τον άλλον.  Μπαµπά, νιώθω πως είναι πολύ αργά πια για σένα. Νιώθω πως είναι πολύ αργά πια για να περιµένω να µου µάθεις να δέχοµαι. Αλλά δεν είναι αργά για µένα, µπαµπά. Θέλω να µάθω να παίρνω, θέλω να µάθω ν' αφήνω τους άλλους να µε στηρίζουν. Θέλω να µάθω να έχω ταίρι, µπαµπά. Όχι παιδί: ταίρι! Κι όσο για σένα, µπαµπά, δε θα καθίσω να περιµένω πότε θα µάθεις να παίρνεις. Σήµερα µεγάλωσα, µπαµπά... Ίσως από σήµερα να είµαι το πρώην παιδί σου.»