ΑΠΟΔΡΑΣΗ

Συλλογή ιστοριών της βραβευμένης με Νόμπελ συγγραφέα που εστιάζει στη δύναμη της αγάπης και στην προδοσία, καθώς και στις χαμένες ευκαιρίες.

ΒΡΑΒΕΙΟ GILLER

Χαρακτηρίστηκε ως το καλύτερο βιβλίο της χρονιάς (2004) από τα έντυπα:

New York Times

San Francisco Chronicle

Atlantic Monthly

Kansas City Star

Μια αριστουργηματική συλλογή ιστοριών της βραβευμένης με Νόμπελ Alice Munro με θέμα την αγάπη καθώς και τις άπειρες προδοσίες και τις αναπάντεχες εκπλήξεις που μας επιφυλάσσει. Χάρη στη δύναμη της γραφής της, οι ήρωές της –γυναίκες όλων των ηλικιών, οι φίλοι τους, οι εραστές, οι γονείς και τα παιδιά τους– αποκτούν σάρκα και οστά, γίνονται εντελώς αναγνωρίσιμοι, σαν να ζούσαν δίπλα μας, και σφραγίζουν με την αλήθεια τους τον αναγνώστη. 

«Όταν διαβάζω Munro μπαίνω σ’ αυτή την κατάσταση στοχασμού, όπου σκέφτομαι τη δική μου ζωή: τις αποφάσεις που πήρα, τα πράγματα που έκανα και που δεν έκανα, το είδος του ανθρώπου που είμαι, την προοπτική του θανάτου. Ανήκει σ’ εκείνη τη χούφτα συγγραφέων τους οποίους έχω στο μυαλό μου όταν λέω ότι η πεζογραφία είναι η θρησκεία μου. Γιατί όσο είμαι βυθισμένος σε ένα διήγημα της Μunro, αποδίδω σε έναν απολύτως φανταστικό ήρωα τον ευλαβικό σεβασμό και το ήρεμο, βαθύ ενδιαφέρον που αποδίδω στον εαυτό μου, στις καλύτερες στιγμές μου ως ανθρώπινου όντος».

Από την εισαγωγή του Jonathan Franzen

Νόμπελ Λογοτεχνίας 2013ΒΡΑΒΕΙΟ GILLER

Χαρακτηρίστηκε ως το καλύτερο βιβλίο της χρονιάς (2004) από τα έντυπα:

New York Times

San Francisco Chronicle

Atlantic Monthly

Kansas City Star

Μια αριστουργηματική συλλογή ιστοριών της βραβευμένης με Νόμπελ Alice Munro με θέμα την αγάπη καθώς και τις άπειρες προδοσίες και τις αναπάντεχες εκπλήξεις που μας επιφυλάσσει. Χάρη στη δύναμη της γραφής της, οι ήρωές της –γυναίκες όλων των ηλικιών, οι φίλοι τους, οι εραστές, οι γονείς και τα παιδιά τους– αποκτούν σάρκα και οστά, γίνονται εντελώς αναγνωρίσιμοι, σαν να ζούσαν δίπλα μας, και σφραγίζουν με την αλήθεια τους τον αναγνώστη. 

«Όταν διαβάζω Munro μπαίνω σ’ αυτή την κατάσταση στοχασμού, όπου σκέφτομαι τη δική μου ζωή: τις αποφάσεις που πήρα, τα πράγματα που έκανα και που δεν έκανα, το είδος του ανθρώπου που είμαι, την προοπτική του θανάτου. Ανήκει σ’ εκείνη τη χούφτα συγγραφέων τους οποίους έχω στο μυαλό μου όταν λέω ότι η πεζογραφία είναι η θρησκεία μου. Γιατί όσο είμαι βυθισμένος σε ένα διήγημα της Μunro, αποδίδω σε έναν απολύτως φανταστικό ήρωα τον ευλαβικό σεβασμό και το ήρεμο, βαθύ ενδιαφέρον που αποδίδω στον εαυτό μου, στις καλύτερες στιγμές μου ως ανθρώπινου όντος».

Από την εισαγωγή του Jonathan Franzen

Νόμπελ Λογοτεχνίας 2013